Старына́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Старына́
Р. Старыны́
Д. Старыне́
В. Старыну́
Т. Старыно́й
Старыно́ю
М. Старыне́

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)