Сну́сцік

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Сну́сцік
Р. Сну́сціка
Д. Сну́сціку
В. Сну́сцік
Т. Сну́сцікам
М. Сну́сціку

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)