Серкуці́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Серкуці́
Р. Серкуцё́ў
Д. Серкуця́м
В. Серкуці́
Т. Серкуця́мі
М. Серкуця́х

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)