Сенюці́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Сенюці́
Р. Сенюцё́ў
Д. Сенюця́м
В. Сенюці́
Т. Сенюця́мі
М. Сенюця́х

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)