Святлі́чышча

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Святлі́чышча
Р. Святлі́чышча
Д. Святлі́чышчу
В. Святлі́чышча
Т. Святлі́чышчам
М. Святлі́чышчы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)