Святлі́ца

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Святлі́ца
Р. Святлі́цы
Д. Святлі́цы
В. Святлі́цу
Т. Святлі́цай
Святлі́цаю
М. Святлі́цы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)