Салабу́та

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Салабу́та
Р. Салабу́ты
Д. Салабу́це
В. Салабу́ту
Т. Салабу́тай
Салабу́таю
М. Салабу́це

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)