Рэ́вут

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Рэ́вут
Р. Рэ́вута
Д. Рэ́вуту
В. Рэ́вут
Т. Рэ́вутам
М. Рэ́вуце

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)