Румо́к

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Румо́к
Р. Румка́
Д. Румку́
В. Румо́к
Т. Румко́м
М. Румку́

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)