Рату́цічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Рату́цічы
Р. Рату́ціч
Рату́цічаў
Д. Рату́цічам
В. Рату́цічы
Т. Рату́цічамі
М. Рату́цічах

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)