Раду́цін

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Раду́цін
Р. Раду́ціна
Д. Раду́ціну
В. Раду́цін
Т. Раду́цінам
М. Раду́ціне

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)