Пуці́мель

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Пуці́мель
Р. Пуці́меля
Д. Пуці́мелю
В. Пуці́мель
Т. Пуці́мелем
М. Пуці́мелі

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)