Прудзе́ц

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Прудзе́ц
Р. Прудца́
Д. Прудцу́
В. Прудзе́ц
Т. Прудцо́м
М. Прудцы́

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)