Прудаўё́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Прудаўё́
Р. Прудаўя́
Д. Прудаўю́
В. Прудаўё́
Т. Прудаўё́м
М. Прудаўі́

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)