Палікі́р

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Палікі́р
Р. Палікі́ра
Д. Палікі́ру
В. Палікі́р
Т. Палікі́рам
М. Палікі́ры

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)