Пабядзі́цель

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Пабядзі́цель
Р. Пабядзі́целя
Д. Пабядзі́целю
В. Пабядзі́цель
Т. Пабядзі́целем
М. Пабядзі́целі

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)