Новакузне́чная

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз.
ж.
Н. Новакузне́чная
Р. Новакузне́чнай
Д. Новакузне́чнай
В. Новакузне́чную
Т. Новакузне́чнай
Новакузне́чнаю
М. Новакузне́чнай

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)