Новазахарпо́лле

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Новазахарпо́лле
Р. Новазахарпо́лля
Д. Новазахарпо́ллю
В. Новазахарпо́лле
Т. Новазахарпо́ллем
М. Новазахарпо́ллі

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)