Нарбу́тава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Нарбу́тава
Р. Нарбу́тава
Д. Нарбу́таву
В. Нарбу́тава
Т. Нарбу́тавам
М. Нарбу́таве

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)