Навакузне́цк

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Навакузне́цк
Р. Навакузне́цка
Д. Навакузне́цку
В. Навакузне́цк
Т. Навакузне́цкам
М. Навакузне́цку

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)