Міцюко́ва

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Міцюко́ва
Р. Міцюко́ва
Д. Міцюко́ву
В. Міцюко́ва
Т. Міцюко́вам
М. Міцюко́ве

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)