Мірасла́ўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Мірасла́ўка
Р. Мірасла́ўкі
Д. Мірасла́ўцы
В. Мірасла́ўку
Т. Мірасла́ўкай
Мірасла́ўкаю
М. Мірасла́ўцы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)