Міра́нка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Міра́нка
Р. Міра́нкі
Д. Міра́нцы
В. Міра́нку
Т. Міра́нкай
Міра́нкаю
М. Міра́нцы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)