Міню́цеўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Міню́цеўка
Р. Міню́цеўкі
Д. Міню́цеўцы
В. Міню́цеўку
Т. Міню́цеўкай
Міню́цеўкаю
М. Міню́цеўцы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)