Мікі́та

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. Мікі́та Мікі́ты
Р. Мікі́ты Мікі́таў
Д. Мікі́ту Мікі́там
В. Мікі́ту Мікі́таў
Т. Мікі́там Мікі́тамі
М. Мікі́це Мікі́тах

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)