Мятлі́чына

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Мятлі́чына
Р. Мятлі́чына
Д. Мятлі́чыну
В. Мятлі́чына
Т. Мятлі́чынам
М. Мятлі́чыне

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)