Мярні́ца

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Мярні́ца
Р. Мярні́цы
Д. Мярні́цы
В. Мярні́цу
Т. Мярні́цай
Мярні́цаю
М. Мярні́цы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)