Мерашыно́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Мерашыно́
Р. Мерашына́
Д. Мерашыну́
В. Мерашыно́
Т. Мерашыно́м
М. Мерашыне́

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)