Марціні́ка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Марціні́ка
Р. Марціні́кі
Д. Марціні́цы
В. Марціні́ку
Т. Марціні́кай
Марціні́каю
М. Марціні́цы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)