Марціно́ва

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Марціно́ва
Р. Марціно́ва
Д. Марціно́ву
В. Марціно́ва
Т. Марціно́вам
М. Марціно́ве

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)