Маркаўчы́зна

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Маркаўчы́зна
Р. Маркаўчы́зны
Д. Маркаўчы́зне
В. Маркаўчы́зну
Т. Маркаўчы́знай
Маркаўчы́знаю
М. Маркаўчы́зне

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)