Манро́вія

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Манро́вія
Р. Манро́віі
Д. Манро́віі
В. Манро́вію
Т. Манро́віяй
Манро́віяю
М. Манро́віі

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)