Лю́ціна

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Лю́ціна
Р. Лю́ціна
Д. Лю́ціну
В. Лю́ціна
Т. Лю́цінам
М. Лю́ціне

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)