Людвіко́ва

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Людвіко́ва
Р. Людвіко́ва
Д. Людвіко́ву
В. Людвіко́ва
Т. Людвіко́вам
М. Людвіко́ве

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)