Лю́біца

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Лю́біца
Р. Лю́біцы
Д. Лю́біцы
В. Лю́біцу
Т. Лю́біцай
Лю́біцаю
М. Лю́біцы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)