Лю́бін

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Лю́бін
Р. Лю́біна
Д. Лю́біну
В. Лю́бін
Т. Лю́бінам
М. Лю́біне

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)