Лю́блін

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Лю́блін
Р. Лю́бліна
Д. Лю́бліну
В. Лю́блін
Т. Лю́блінам
М. Лю́бліне

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)