Любаві́н

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Любаві́н
Р. Любавіна́
Д. Любавіну́
В. Любаві́н
Т. Любавіно́м
М. Любавіне́

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)