Лучы́ца

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Лучы́ца
Р. Лучы́цы
Д. Лучы́цы
В. Лучы́цу
Т. Лучы́цай
Лучы́цаю
М. Лучы́цы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)