Луко́ніца

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Луко́ніца
Р. Луко́ніцы
Д. Луко́ніцы
В. Луко́ніцу
Т. Луко́ніцай
Луко́ніцаю
М. Луко́ніцы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)