Легні́ца

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Легні́ца
Р. Легні́цы
Д. Легні́цы
В. Легні́цу
Т. Легні́цай
Легні́цаю
М. Легні́цы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)