Ла́ўніца

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Ла́ўніца
Р. Ла́ўніцы
Д. Ла́ўніцы
В. Ла́ўніцу
Т. Ла́ўніцай
Ла́ўніцаю
М. Ла́ўніцы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)