Куставі́ца

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Куставі́ца
Р. Куставі́цы
Д. Куставі́цы
В. Куставі́цу
Т. Куставі́цай
Куставі́цаю
М. Куставі́цы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)