Кубрако́ўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Кубрако́ўка
Р. Кубрако́ўкі
Д. Кубрако́ўцы
В. Кубрако́ўку
Т. Кубрако́ўкай
Кубрако́ўкаю
М. Кубрако́ўцы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)