Крупі́ца

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Крупі́ца
Р. Крупі́цы
Д. Крупі́цы
В. Крупі́цу
Т. Крупі́цай
Крупі́цаю
М. Крупі́цы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)