Кміця́нка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Кміця́нка
Р. Кміця́нкі
Д. Кміця́нцы
В. Кміця́нку
Т. Кміця́нкай
Кміця́нкаю
М. Кміця́нцы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)