Каране́ц

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Каране́ц
Р. Каранца́
Д. Каранцу́
В. Каране́ц
Т. Каранцо́м
М. Каранцы́

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)