Каралю́нцы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Каралю́нцы
Р. Каралю́нцаў
Д. Каралю́нцам
В. Каралю́нцы
Т. Каралю́нцамі
М. Каралю́нцах

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)