Каню́цічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Каню́цічы
Р. Каню́ціч
Каню́цічаў
Д. Каню́цічам
В. Каню́цічы
Т. Каню́цічамі
М. Каню́цічах

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)