Каню́цічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Каню́цічы
Р. Каню́ціч
Каню́цічаў
Д. Каню́цічам
В. Каню́цічы
Т. Каню́цічамі
М. Каню́цічах

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)