Замікі́тка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Замікі́тка
Р. Замікі́ткі
Д. Замікі́тцы
В. Замікі́тку
Т. Замікі́ткай
Замікі́ткаю
М. Замікі́тцы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)